De nacht dat ik dacht dat hij me ten huwelijk zou vragen… maakte hij een grapje, dus gaf ik hem er een terug
De vernedering die de rollen omdraaide
Ik staarde hem even aan. Mijn hart brak niet, het verhardde.
Ik betaalde mijn helft van de maaltijd. Ik wierp nog een laatste blik op de man met wie ik dacht te trouwen. Toen liet ik hem daar zitten, happend van een nepfeestje waar ik niet om gevraagd had.
Hij belde die nacht niet.
Of de volgende.
Op de derde dag besefte ik iets belangrijks: als hij het grappig vond om mijn carrière, mijn ambities en de pijn die ik met hem deelde te bagatelliseren… kon ik hem laten zien hoe grappig er echt uitzag.
Het feest dat hij nooit zal vergeten
Een week later organiseerde ik een klein feestje bij mij thuis. Een informele uitnodiging, niets bijzonders. Ik zorgde ervoor dat zijn vrienden op de gastenlijst stonden.
Ryan kwam binnen. Hij zag er verward, maar toch nieuwsgierig, uit.
Hij bleef niet lang verward.
De kamer was versierd met zwart-gouden ballonnen. Aan de muur hing een glinsterende banner met de tekst:
“Gefeliciteerd met je kaalheid!”
In het midden van de kamer stond een taart, zorgvuldig geglazuurd in wit en goud, met de tekst:
“Vroegtijdig manifesteren!”
Zijn kaak viel op de grond.
« Vind je dit grappig?! » snauwde hij.
Ik glimlachte. « Heb je dat niet gedaan? »
Hij stormde weg voordat iemand anders iets kon zeggen. De kamer werd stil – totdat een paar van zijn vrienden in lachen uitbarstten . Blijkbaar was ik niet de enige die vond dat zijn ‘positieve vibes’ te ver waren gegaan.
