Hij heeft die dag op straat niet alleen het leven van mijn zoon gered. Hij heeft iets in ons allemaal gered: geloof, hoop en het geloof dat mensen ervoor kunnen kiezen om pijn om te zetten in een doel.
Vorige week organiseerde de motorclub van Marcus een liefdadigheidsrit voor patiënten in het kinderziekenhuis. Jake reed achter hem aan, trots met zijn erevest. Ik volgde in mijn auto en keek naar de twee voor hen – een man achtervolgd door het verleden, een jongen die een tweede kans kreeg.
En ik realiseerde me: soms hebben engelen geen vleugels. Soms dragen ze leren jassen, rijden ze op Harleys en komen ze elke dag opdagen – zelfs als dat niet nodig is.
