—Juffrouw Grace, houdt u van papa zoals in de films?
De vraag liet Grace sprakeloos achter.
Toen Lily het later aan Daniel vertelde, kon hij een glimlach niet onderdrukken, ook al bonsde zijn hart in zijn keel.
Ze besefte dat haar dochter hen al als één familie beschouwde.
Weken later, in dezelfde tuin waar Grace Lily had geholpen met het planten van tulpen, knielde Daniel op één knie. Lily stond glimlachend naast hem.
« Papa wil je iets vragen, » zei hij.
Daniel keek Grace in de ogen en sprak:
—Je bracht licht in ons leven. Je hielp Lily niet alleen genezen, je hielp me ook weer te geloven.
Wil je deel uitmaken van onze familie, niet alleen als verzorger, maar ook als mijn partner, voor altijd?
Grace knikte door haar tranen heen. Lily klapte in haar handen van vreugde.
—Nu zijn we een echt gezin!
Vanaf die dag werd hun thuis niet langer gedefinieerd door verlies of verraad, maar door genezing, liefde en de stille kracht van tweede kansen.
