« Clara, » zei hij toen zijn dochter antwoordde. « Het is papa. Ik vroeg me af of je zin had om het weekend mee naar huis te nemen. Ik… ik denk dat ik eindelijk iets begrijp wat ik al lang geleden had moeten leren. »
Er viel een stilte, en toen klonk er een zacht, emotioneel ‘Ja’.
Terwijl hij ophing, verscheen er een glimlach op Marcs gezicht.
Voor het eerst in jaren voelde het huis niet meer leeg.
Moraal:
Soms zijn de mensen die we over het hoofd zien – degenen die ons huis schoonmaken, degenen die stille liefdesdaden verrichten – de spiegels die ons laten zien wie we werkelijk zijn. En soms ligt de grootste rijkdom die een mens kan vinden niet in wat hij bezit… maar in wat hij uiteindelijk leert voelen.
