De medesoldaten pestten de arme jongen, noemden hem zwak en hulpeloos, en beledigen zelfs zijn moeder — maar ze hadden geen idee wie zijn moeder eigenlijk was: toen ze de vrouw in uniform zagen, waren ze compleet geschokt

Ze draaide zich naar de schuldigen en zei met een koude, vaste stem:

— “Jullie zijn hier om het vaderland te verdedigen, niet om je kameraden te vernederen.”

Vanaf die dag durfde niemand haar zoon nog met minachting aan te kijken. Die nacht begrepen velen dat echte kracht niet in geschreeuw of vuisten zit, maar in de moed om degenen te beschermen van wie je houdt.