Door de natte stof werden gelaatstrekken zichtbaar — een menselijk gezicht. Iedereen deinsde geschrokken achteruit.
— Dat is… dat is een hoofd… — fluisterde een van de vissers.
Ze werkten niets aan. Ze belden de politie, en binnen een uur meldden we het van de agenten aan de oever. Het bleek te gaan om een man die enkele weken eerder als vermist was vermist.
Hij kwam uit het aangrenzende dorp. Het onderzoek wees uit dat hij op gruwelijke wijze werd vermoord en in stukken werd gehakt. De rest van zijn lichaamsdelen werd later op verschillende plekken langs de rivier teruggevonden.
Deze ontdekking bleek de sleutel tot een spraakmakende zaak: een vergelijkbare bewoner, die al lange tijd met argwaan werd bekeken, bleek bij de misdaad betrokken.
Hij werd gearresteerd en het onderzoek bracht nog twee relevante verdwijningen aan het licht, die tot dan toe als losstaande gevallen werden beschouwd.
De vissers keerden lange tijd niet terug naar het water. Voor hen zou het woord “vangst” nooit meer hetzelfde gelden.
