Haar moeder sloot haar ogen en slikte moeizaam. « Ik had gehoopt dat je dit nooit zou vinden. »
Het bloed suisde in haar oren. « Wat bedoel je? »
Haar moeder opende haar mond om te antwoorden, maar toen klonk er een andere tik. Dit keer niet van de muur.
Maar van achter hen.
Langzaam draaide ze zich om.
Het portret lag op de grond.
De man op de muur keek hen niet langer aan.
Maar zijn glimlach was verdwenen.
