Een ander soort kracht
Een week ging voorbij. We verhuisden naar nieuwe appartementen, klein maar licht. Emma begon zich klaar te maken.
Ze wordt ‘s nachts nog wel eens wakker, maar in plaats van bang te zijn, hield ze me in haar armen en was ik er voor haar. Altijd voor haar.
En op een ochtend, terwijl ik wachtte tot ik haar zou horen lachen, terwijl haar krullen oplichtten door de zonnestralen, maakte ik iets vreselijks mee:
Soms komt bescherming niet voort uit kracht of macht. Het komt voort uit het luisteren naar de stille dingen – de stilte, de stilte, de dingen die nog niet gehoord kunnen worden.
Omdat de kritische kreet een waarschuwing is – en liefde is slechts een ander die het hoort.
