Het actieve ingrediënt in cayennepeper heet capsaïcine. In 2004 behandelden Dr. Sanjav K Srivastava en collega’s (University of Pittsburgh School of Medicine) alvleeskliercellen met capsaïcine. Ze ontdekten dat het de mitochondriale functie verstoort en apoptose (geprogrammeerde celdood) van kankercellen veroorzaakt, zonder dat dit gevolgen heeft voor de normale alvleeskliercellen!
De onderzoeksresultaten werden gepubliceerd in de uitgave van Innovations Report van 20 april 2005, waarin Dr. Srivastava verklaarde: « Onze resultaten tonen aan dat capsaïcine een krachtig antikankermiddel is, apoptose van kankercellen induceert en geen significante schade toebrengt aan normale alvleeskliercellen. Dit wijst op een potentieel gebruik als nieuw chemotherapeutisch middel bij alvleesklierkanker. » »
In een artikel gepubliceerd door Reuters op 16 maart 2006, getiteld « Cayennepeper doodt prostaatkankercellen in onderzoek. » Dr. Soren Lehmann van het Cedars-Sinai Medical Center en de UCLA School of Medicine zei: « Capsaïcine had een sterk antiproliferatief effect op prostaatkankercellen in kweek. Het veroorzaakte apoptose in 80% van de prostaatkankercellen, wat betekent dat deze cellen zelfmoord pleegden. Onderzoekers in Japan hebben ook aangetoond dat cayennepeper de groei van prostaattumoren drastisch kan vertragen en een uitstekende aanvulling is op alternatieve kankerbehandelingen voor dit type kanker.
