Deze ontmoeting was een cruciaal moment in Olga’s reis. Ze realiseerde zich dat ze niet alleen haar eigen leven had teruggewonnen, maar dat ze ook de kracht had om het leven van anderen te veranderen. Ze was zelf geholpen en gesteund, en nu was zij degene die anderen hielp.
De tijd verstreek en langzaam vervaagde het litteken dat jarenlange manipulatie en controle hadden achtergelaten, waardoor een nieuwe Olga tevoorschijn kwam. Ze leefde nu met hernieuwd zelfvertrouwen en een onwrikbare vastberadenheid. Ze was niet langer bang om beslissingen te nemen en op te komen voor wat haar toebehoorde, of het nu haar eigen ruimte, haar werk of haar hart betrof.
Olga’s verhaal was er een van emancipatie, zelfoverstijging en de herontdekking van haar waardigheid. Een pad bezaaid met obstakels, maar ook met kleine overwinningen, totdat ze op een dag besefte dat de persoon die ze nu was, precies de persoon was die ze altijd al had willen zijn. En ze wist dat ze nooit meer terug zou gaan.
In haar winkel, tussen de bloemen, had ze rust gevonden. En dat was uiteindelijk alles wat telde.
