Voor Emma legde de test meer bloot dan alleen genetica. Het legde leugens, liefde en de fragiele grens tussen identiteit en waarheid bloot.
Sluiting
Wat begon als een luidruchtige grap op een feest, eindigde in stilte. Een stilte vol tranen, vragen en verbrijzelde illusies.
Emma kijkt niet meer op dezelfde manier naar haar spiegelbeeld. Ze draagt twee waarheden met zich mee: de vader die haar met liefde heeft opgevoed, en de vreemdeling wiens bloed door haar aderen stroomt.
En elke keer dat ze terugdenkt aan die avond op het feest, fluistert ze: « Eén dom idee veranderde alles. »
