Zijn vrouw… Het woord was een schok voor mij en ik riep zijn naam om hem snel naar buiten te krijgen en te kijken wie ze was en zodra hij uit zijn kamer kwam en haar zag, liep hij snel naar ons toe en sprak met haar terwijl hij naar haar schreeuwde wat je hier had gebracht
ze kwam heel kalm het appartement binnen en zei ik ik kwam naar het huis van mijn man, de vader van mijn zoon
tot dat moment en ik stond geschokt en ik zei tegen haar wie is jouw man,
de vader van je zoon
ik vroeg het haar en ik wist bijna wat het antwoord zou zijn maar van de schok lachte ik om mezelf en zei dat ik het misschien mis had
In de titel of bedoel je iemand anders?
Ik zat comfortabel terwijl hij en ik stonden en ze zei tegen hem: « Weet je nog steeds niet dat we getrouwd zijn en dat ik zwanger van je ben? »
Ik keek hem geschokt aan en vroeg hem: « Ben je met haar getrouwd en is ze ook zwanger? »
Hij probeerde dichtbij me te komen om te praten, maar ik schreeuwde alleen maar en wilde geen enkel woord van hem horen.
Ik bleef maar schreeuwen en schreeuwen tot ik flauwviel en ik voelde
niets behalve dat ik in mijn slaapkamer was en dat er een dokter stond die met hem praatte en benadrukte dat hij moest rusten en zijn medicijnen op tijd moest innemen.
Ik probeerde op te staan, maar ik kon echt niet bewegen en de dokter zag dat
ik wakker was en sprak
met me en zei: gefeliciteerd mevrouw, hoe
wist u
al
die tijd niet dat u zwanger was? Ik
zat geschokt op het
bed en zei tegen hem: hoe bent u zwanger? Dokter, ik ben 3 maanden zwanger. Ik kan niet geloven dat u de symptomen niet hebt opgemerkt . Dit nieuws was op dat moment een ramp voor me en het eerste wat in me opkwam, was dat ik van deze zwangerschap af moest en niet moest toestaan dat een kind tussen ons me eraan zou binden. De dokter ging weg en ik zat huilend op bed en stond op terwijl ik met al mijn kracht op mijn buik sloeg. Hij kwam binnen, zag me, rende snel naar me toe, greep mijn handen vast en schreeuwde tegen me: « Wat doe je, gekke vrouw? » Ik schreeuwde tegen hem en zei: « Laat me met rust, ik maak hem af. Ik wil geen kinderen van je. Ik haat je. » Hij sloeg me in mijn gezicht, greep mijn haar vast en schreeuwde tegen me, waarbij hij dreigde dat de baby in je buik…
Er is iets met hem gebeurd, ik ga je vermoorden .
Ik zat
huilend op bed en bleef hem maar vertellen dat ik hem haatte en dat ik hem niet voor me kon zien.
Zijn vrouw kwam binnen vanwege onze luide stemmen, ging voor hem staan en zei: « Ik snap niet hoe ze zwanger is
. » Ze keek hem met zoveel minachting aan. Hij vertelde haar de kleinste details, zelfs wat er tussen ons was gebeurd!
Hij werd boos op haar en zei: « Jij hebt hier niets mee te maken en ga terug naar je appartement. »
Ze ging voor hem staan en zei: « Ik ga niet alleen terug naar mijn appartement, en vanaf nu moeten we allebei onze rechten kennen en de dagen tussen ons verdelen. » Ik schreeuwde en zei tegen haar
: « Hij hoeft de dagen niet tussen ons te verdelen, want ik ga van hem scheiden en hem volledig aan jou overlaten
