Toen de verpleegster aan het einde van de dag de kamer binnenkwam, bleef ze stokstijf in de deuropening staan, haar adem stokte.
Ze lagen daar, net als voorheen. Alleen gaf de monitor geen piepje meer.
De vorige man was overleden… Maar in zijn armen, met zijn neus tegen zijn nek gedrukt, lag ook Richie. Het hart van de hond hield het afscheid niet vol.
De laatsten die elkaar nog hadden — gingen samen heen. In stilte. Uit liefde. In trouw.
