Alvleesklierkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker en tevens de vorm met het hoogste sterftecijfer. Volgens Amerikaanse statistieken bedraagt de relatieve overlevingskans na vijf jaar slechts 12%. Dit komt doordat alvleesklierkanker zich in stilte ontwikkelt, gedurende maanden of zelfs jaren, en geleidelijk verschillende weefsels infiltreert zonder aanvankelijke tekenen te vertonen.
Wanneer deze symptomen zich uiteindelijk voordoen, negeren de meeste mensen ze totdat de ziekte een vergevorderd stadium heeft bereikt, waarbij de kanker zich heeft verspreid naar andere organen en niet meer operatief kan worden verwijderd. Als de kanker echter vroeg wordt ontdekt, kan de relatieve overlevingskans na vijf jaar oplopen tot 44%.
Risicofactoren
De wijdverbreide opvatting dat alvleesklierkanker alleen ouderen treft met risicofactoren zoals roken of een familiegeschiedenis, is deels onjuist. In werkelijkheid kunnen factoren zoals genetica, gifstoffen, obesitas en zelfs overgewicht allemaal bijdragen aan of de kans op het ontwikkelen van deze tumoren vergroten.
Symptoom #1: Geelzucht
Een mogelijk vroeg teken van alvleesklierkanker is vergeling van de huid en ogen, medisch bekend als geelzucht. Deze geelzucht treedt op wanneer bilirubine, een geel galpigment, zich ophoopt in het bloed. Normaal gesproken filtert de lever bilirubine, dat via de galwegen naar de darmen gaat en met de ontlasting wordt uitgescheiden. Wanneer zich echter alvleeskliertumoren ontwikkelen, blokkeren ze vaak de galwegen, waardoor bilirubine de darmen niet kan bereiken. De bilirubine hoopt zich vervolgens op in het bloed, verschijnt onder de huid en ogen, waardoor deze een gelige tint krijgen. Hoe verder de obstructie gevorderd is, hoe donkerder en wijdverspreider de gele kleur zal zijn.
