Sorry dat ik het vraag, maar … .. Was je bang?
Clara keek in haar ogen.
– Dat is het. Angst is een teken dat je iets belangrijks doet. Als het me niet kon schelen, zou dat een probleem zijn.
– Doet het pijn, hoe ben je behandeld?
– Een beetje. Maar niet zozeer als het besef dat goede mensen zoals jij moeten zwijgen om te overleven.
Nu hoef je dat niet meer te doen.
Elena knikte een beetje. Ze was niet langer dat verlegen meisje van de boekhouding.
Clara ging terug naar haar computer. Ze opende het lege document en begon te schrijven.:
“Een gezond bedrijf gaat niet over tabellen en grafieken. Dit zijn mensen.”
Misschien is het tijd om meer achter te laten dan alleen geld en een naam in het contract.
Iets dat ervoor zorgt dat een andere vrouw—of ze nu 25 of 65 jaar oud is-zich niet als iemand anders kleedt om serieus genomen te worden.
