Dat is het meest pijnlijke deel – niet dat ze Ethan heeft meegenomen, maar dat ze het deed terwijl ze me recht in de ogen keek tijdens de brunch, me verjaardagscadeaus stuurde en zichzelf mijn zus noemde. Ik heb haar niet impulsief ontslagen. Ik liep niet het kantoor binnen alsof ik in een film zat. Ik heb de procedure gevolgd. Ik heb een spoedvergadering van de raad van bestuur aangevraagd, documentatie over de beleidsovertredingen aangeleverd en met de juridische afdeling samengewerkt om ervoor te zorgen dat alles in orde was. BrightLedger hanteerde strenge normen voor belangenconflicten en gedrag van leidinggevenden. Vanessa had de grens meerdere keren overschreden – ongerechtvaardigde zakelijke reiskosten, het gebruik van werktijd voor privédoeleinden en een reputatierisico dat de raad van bestuur niet kon negeren.
Toen de personeelsafdeling haar naar buiten begeleidde, schreeuwde ze niet. Ze werd bleek, toen woedend, en vervolgens stil. Op de gang siste ze mijn naam als een vloek. « Ga je dit echt voor een man doen? »
Ik stopte en keek haar aan. « Nee, » zei ik. « Ik doe dit omdat je dit jezelf hebt aangedaan. »
