Ibuprofen werkt door ontstekingsprocessen te remmen. Dit effect is nuttig bij pijn en koorts, maar dezelfde werking kan ook ongewenste gevolgen hebben. Het middel beïnvloedt de balans tussen stoffen die bloedvaten verwijden en stoffen die ze vernauwen. Bij hogere doseringen of langdurig gebruik kan dit leiden tot verhoogde bloeddruk en een grotere belasting van het hart.
Daarnaast kan ibuprofen de werking van bepaalde bloeddrukverlagers en plastabletten verminderen. Hierdoor moeten het hart en de bloedvaten harder werken om hetzelfde effect te bereiken. Bij gezonde mensen merkt men dit vaak niet, maar bij mensen met een kwetsbaar hart kan dit het verschil maken tussen stabiliteit en ontregeling.
De stille impact op de nieren en waarom dat belangrijk is
Een vaak onderschat aspect is de invloed van ibuprofen op de nieren. De nieren reguleren vocht, zouten en bloeddruk. NSAID’s zoals ibuprofen verminderen de doorbloeding van de nieren, vooral bij mensen die ziek zijn en minder drinken.
Wanneer de nierfunctie tijdelijk daalt, stijgt de bloeddruk en neemt de belasting van het hart toe. Cardiologen zien dit regelmatig terug bij patiënten die met ogenschijnlijk milde griepklachten zijn begonnen, maar na enkele dagen plots hartklachten ontwikkelen.
Neussprays: snelle verlichting met een verborgen prijs
Ontzwellende neussprays werken door bloedvaten in het neusslijmvlies samen te trekken. Hierdoor vermindert zwelling en kan men beter ademen. Dit effect is echter niet beperkt tot de neus. De werkzame stoffen kunnen ook elders in het lichaam bloedvaten beïnvloeden.
Bij herhaald of langdurig gebruik kan dit leiden tot verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en rusteloosheid. Bovendien raakt het neusslijmvlies gewend aan de spray, waardoor de verstopping zonder spray erger terugkomt. Dit leidt tot steeds vaker en langer gebruik, soms weken of zelfs maanden.
Het gevaar van stapelen: meerdere middelen tegelijk
