puur vanwege zijn uiterlijk.
De directeur bracht hem persoonlijk naar de meest VIP-kamer van het hotel. Voordat hij vertrok, draaide de boer zich om en glimlachte naar iedereen:
« Kleinkinderen, rijk of arm, je mag niet naar je kleren kijken. Een boer kan ook een weldoener zijn, een waterwerkers kan ook bijzondere verhalen vertellen. Behandel iedereen met respect, dat is het allerbelangrijkste. »
Die woorden galmden door de zaal en zorgden ervoor dat iedereen er in stilte over nadacht.
Die avond verspreidde het verhaal van de boer zich razendsnel door het hotel. Iedereen leert een les: beoordeel mensen nooit alleen op hun uiterlijk.
Sinds die dag heeft de actrice haar houding ten opzichte van haar studie veranderd. Ze is geduldiger, hoffelijker en oprechter geworden tegenover elke bezoeker, rijk of arm.
Wat de boer betreft, na een rustige nachtrust verliet hij vroeg in de ochtend het hotel en keerde terug naar zijn vertrouwde platteland. De gestalte van zijn oom verdween geleidelijk in het ochtendzonlicht en liet de harten van degenen die achterbleven met eindeloze eerbied achter.
