– Tekst gaat verder onder de video –
Terwijl jij gewoon je werk wilt doen of onderweg bent naar huis, moet je continu rekening houden met mensen die weigeren opzij te gaan. “Ik heb een keer vijf minuten moeten wachten tot een groep wandelaars eindelijk de berm in stapte,” zeg je. “En toen keken ze me ook nog vuil aan.”
Oproep tot wederzijds respect
Met je camerabeelden wil je geen heksenjacht beginnen, maar wel bewustzijn creëren. Je hoopt dat mensen weer gaan nadenken over hun gedrag. De openbare weg is van iedereen, niet van één groep. Als jij met een brede machine komt aanrijden, heb je letterlijk geen andere keus dan dat zij even opzij gaan. Het gaat niet om recht of ongelijk, maar om samenleven.
Simpele handeling maakt het verschil
Je vraagt geen wonderen. Een simpele stap naar de berm of even de hond aanlijnen zou al enorm helpen. Het gaat jou niet om het verbieden van wandelen of fietsen op het platteland, maar om het terugvinden van wederzijds respect. Dat is wat er ontbreekt. “Iedereen wil genieten van de natuur, maar dan moeten we wel samen rekening met elkaar houden.”
