Ze hadden nog maar een paar meter gerend toen er plotseling een oorverdovende explosie klonk. Een van de gasflessen die naast de pomp stond, ontplofte onverwachts. De schokgolf trok over het hele station, en vlammen sloegen op.
De medewerkers, totaal van slag, draaiden zich plotseling om. Het besef kwam onmiddellijk: als ze daar bij de pomp waren gebleven, zouden ze nu niet meer leven. De hond, die hen op veilige afstand had gebracht, had in feite hun leven gered.
De mannen stopten, hijgend, verbijsterd door wat er was gebeurd. De rode hond, alsof hij begreep dat zijn taak volbracht was, legde de portefeuille op het asfalt en keek hen gewoon aan — met een rustige, slimme blik.
Op dat moment begrepen ze: het was geen agressieve of toevallige hond. Hij wist precies wat hij deed.
