Ze hadden nog maar een paar meter rend toen er plotseling een oorverdovende explosie klonk. Eén van de gascilinders naast de pomp werd onverwacht ontploft. De schokgolf trok door het station en vlammen geslagen omhoog.
De medewerkers draaiden zich om. Het indirect kwam direct: als ze daar bij de pracht waren gebleven, zouden ze niet meer in leven zijn geweest. Door hen weg te leiden naar een veilige afstand had de hond feitelijk zijn leven verdiend.
De mannen stopten, hijgend, verbijsterd door wat er net was gebeurd. De rode hond, ook hij die zijn taak volbracht was, zette de portemonnee op het asfalt neer en keek hen eenvoudig weg aan – met een kalme, intelligente blik.
Op dat moment vermoedelijk ze zich: het was geen agressieve of willekeurige hond. Hij wist precies wat hij had gedaan.
