Ik had nooit gedacht dat een simpele insectenbeet zou uitmonden in een ware nachtmerrie die 30 dagen zou duren.
Het begon met hoge, aanhoudende koorts die maar liefst 11 dagen bleef aanhouden. Mijn been werd steeds pijnlijker, gezwollen, en grote blaren verschenen op mijn huid. Ik voelde me ellendig, zwak en bang. De oorzaak? Een beet van een vioolspin – klein maar extreem giftig.
🔴 Ik werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis en bleef daar een volle maand onder intensieve zorg. Elke dag voelde als een strijd. Door mijn situatie – ik leef al 19 jaar met een donornier – was elk risico nog veel groter.
💊 Gelukkig kwam er na bijna twee weken een kentering: dankzij het antibioticum doxycycline begon de koorts eindelijk te zakken. Mijn lichaam begon langzaam maar zeker te herstellen.
Vandaag, na 30 loodzware dagen, ben ik er nog. De pijn, de angst, de onzekerheid… het liet me zien hoe kwetsbaar én krachtig het menselijk lichaam tegelijk kan zijn.
🙏 Ik ben dankbaar voor de artsen, het zorgpersoneel, mijn familie – en mijn lichaam, dat ondanks alles bleef vechten.
19 jaar met een getransplanteerde nier… en weer een gevecht gewonnen.
💬 Ben jij ook getransplanteerd of heb je een verzwakt immuunsysteem? Negeer nooit vreemde symptomen. Wat klein lijkt, kan gevaarlijk worden. Vertrouw op je lichaam en zoek op tijd hulp.
🧡 Want preventie redt levens.
