Een paar weken later kondigde Richard aan dat hij het bedrijf zou verlaten. Hij verklaarde dat hij zijn rijkdom zou besteden aan de bouw van opvanghuizen voor alleenstaande moeders in het hele land.
De eerste stichting opende zes maanden later in Brooklyn en kreeg de naam The Claire Foundation, ter ere van zijn overleden vrouw.
Maya, met haar pasgeboren dochter Ava in haar armen, knipte het lint door tijdens de openingsceremonie.
EEN TWEEDE KANS IN HET LEVEN
Maja’s wereld is veranderd. Van het schrobben van marmeren vloeren, leidde ze nu gemeenschapsprogramma’s om andere moeders in nood te helpen. Op de vraag wat ze van haar weldoener vond, glimlachte ze zachtjes.
« Die nacht heeft hij twee levens gered: het mijne en mijn kind. Maar ik denk… misschien heb ik hem ook gered. »
Richard, die zelden wordt gezien op zakelijke bijeenkomsten, brengt het grootste deel van zijn dagen door met het bezoeken van opvangcentra en praat rustig met de vrouwen en kinderen die hij helpt. Zijn vrienden zeggen dat hij iets heeft gevonden dat veel kostbaarder is dan rijkdom: vrede.
EPILOOG: DE PRIJS VAN
VRIENDELIJKHEID Een paar maanden later circuleerde een foto over de hele wereld: Richard zit op een bankje in het park, de kleine Ava slaapt in zijn armen en Maya lacht naast hem.
Het bijschrift luidde:
« Sommige dingen zijn niet te koop. Je kunt ze alleen verdienen. »
En misschien is dat de kern van het verhaal – dat één daad van mededogen niet alleen iemands leven kan herbouwen, maar ook twee gebroken zielen.
Want soms begint het veranderen van de wereld met zoiets eenvoudigs als weigeren om degenen die al lijden te raken en in plaats daarvan besluiten hen te steunen.
