Tijdens de scheidingszitting zat mijn man met gekruiste benen en zei trots: « Ik raak je geld nooit meer aan. » Zijn maîtresse lachte: « Zo is het, schat. » Zijn moeder lachte: « Ze verdient geen cent. » De rechter opende de brief die ik voor de zitting had gestuurd, las hem een paar seconden… en barstte toen in lachen uit. Hij kantelde zijn hoofd en fluisterde: « O… dat is interessant. » Hun gezichten werden meteen wit. Ze hadden geen idee… dat die brief een einde had gemaakt aan hun spel.
# **DE BRIEF DIE DE RECHTBANK ONTPLOFFT**
Ik – **Emily Carter**, 34 jaar – liep de scheidingszaal van het gerechtsgebouw van Marlow County binnen met koude handen, maar een verdacht heldere blik. De kou kwam niet van de airconditioning; die kwam van de drie mensen die op de tegenoverliggende rij zaten: **Mark**, mijn echtgenoot; **Alicia**, zijn geliefde; en **Susan**, mijn schoonmoeder – die altijd al geloofde dat ik met haar zoon getrouwd was voor zijn geld.
Mark kruiste zijn benen, sloeg zijn armen over elkaar en trok zijn lippen in een zelfvoldane glimlach. Hij keek alsof hij dacht dat hij alles in handen had.
Alicia – met krullend blond haar en een strakke jurk – leunde tegen zijn schouder en glimlachte triomfantelijk.
Susan hief haar kin op, haar minachting duidelijk zichtbaar.
Ik ging zitten en legde de witte envelop op het bureau voor rechter Harvey Collins, die bekendstond als een koele maar rechtvaardige man. Hij knikte naar me, alsof hij wist wat er ging komen.
Ik probeerde kalm te blijven. Mijn hart bonkte in mijn keel.
Dit was het moment waar ik *een jaar* op had gewacht.
—
## **1. HUN SPEL**
Een jaar geleden begon Mark de controle over alles op te eisen: creditcards, spaarrekeningen, zelfs het contract voor de verkoop van het huis dat mijn ouders me hadden nagelaten. Destijds dacht ik dat hij gestrest was door zijn werk.
Maar toen ontdekte ik dat Alicia een collega van Mark was. En niet alleen dat, ze hadden ook samen een plan bedacht om mijn financiën leeg te plunderen, zodat ik na de scheiding niets meer over zou houden.
Ik heb alles gehoord dankzij… de bewakingscamera in Marks kantoor.
