Wanneer ouders scheiden, brengt dit meestal pijn en verwarring met zich mee voor hun kinderen.
Maar in mijn geval voelde ik een onverwacht gevoel van opluchting. Ik hield zielsveel van zowel mijn moeder als mijn vader, maar hun huwelijk was moeilijk te zien geweest — vol spanningen, ruzies en zware stiltes die het huis als mist vulden.
Toen ik ouder werd, moedigde ik mijn moeder vaak aan om een nieuw iemand te zoeken. Ze gaf toe dat ze zich eenzaam voelde, vooral tijdens die lange, stille avonden waarop het huis te groot leek voor één persoon. Dus toen ze me op een middag belde, haar stem borrelde van opwinding toen ze aankondigde dat ze een vriendje had dat ze wilde dat ik zou ontmoeten, was ik oprecht blij voor haar.
Ze nodigde me uit voor een etentje dat weekend. Het enige wat ik wist was dat zijn naam Aaron was, en hij was een banketbakker.
Omdat ik een goede indruk wilde maken, pakte ik onderweg een fles wijn. Het was niet goedkoop – als ik het kocht, betekende dit dat ik de rest van de week instantnoedels zou eten – maar dat vond ik niet erg. Ik had het financieel moeilijk, spaarde elke cent voor mijn droom om een restaurant te openen, en ik wilde dat deze avond goed zou verlopen.
Toen ik voor het huis van mijn moeder parkeerde, overspoelde een golf van nerveuze anticipatie me. Voordat ik zelfs maar kon kloppen, vloog de deur open.
« Casey! Je bent er eindelijk! » riep mijn moeder uit, haar glimlach breed en stralend. « We hebben gewacht! Ik stond op het punt je te bellen toen de deurbel ging! »
Ik grijnsde en gaf haar de fles. « Ik weet zeker dat alles goed komt, » zei ik zacht. « Je hebt hem gekozen, dus hoe kan ik je niet steunen?
