Jane kwam vast te zitten in een gewelddadige relatie nadat haar man zijn baan verloor. Toen ze zich realiseerde dat zowel het leven van haar als dat van haar stiefdochter in gevaar was, verzamelde ze al haar moed en deed ze een « pizza-oproep » die alles zou veranderen.
Denise werkte als 911-operator. Haar vader was politieagent geweest en ze had er altijd van gedroomd om in zijn voetsporen te treden: anderen dienen en beschermen.
Echter, nadat ze door een auto-ongeluk beide benen had geamputeerd, geloofde Denise dat die droom voor altijd verloren was. De fysieke eisen van de politieacademie lagen buiten haar bereik. Maar met de aanmoediging van haar vader sloot ze zich aan bij het 911-dispatchteam – en ontdekte dat ze inderdaad haar plaats in de politie had gevonden.
Het werk was veeleisend en vaak emotioneel uitputtend, maar Denise hield van wat ze deed. Elk telefoontje was belangrijk; Elk was een kans om een verschil te maken.
Op een dag kwam er een ongewoon telefoontje door. Denise was gewend om grappen uit te halen, en in eerste instantie klonk deze als de andere.
« Hoi, mijn naam is Jane. C – kan ik alsjeblieft zo snel mogelijk twee pizza’s krijgen? Alsjeblieft, ik ben wanhopig! » fluisterde een bevende stem.
« Mevrouw, ik denk dat u het verkeerde nummer heeft. Dit is 911, » antwoordde Denise, op het punt om op te hangen.
« Nee! Hang alsjeblieft niet op! » Jane huilde.
‘Mevrouw, als dit een grap is, beloof ik u…’ begon Denise, maar Jane onderbrak haar.
« Ik heb geen fout gemaakt. Dit is de pizzeria. Ik heb echt twee pizza’s nodig, » zei Jane met trillende stem. Denise kon haar zachte snikken horen. Er klopte iets niet.
