Mijn man was geschokt en diep gekwetst toen ik na dertig jaar huwelijk om een scheiding vroeg. Hij geloofde oprecht dat hij altijd een goede echtgenoot was geweest. Maar er was een reden achter mijn beslissing – een reden die hij zich nooit had kunnen voorstellen.
Het is vreemd hoe twee mensen samen hetzelfde leven kunnen leiden en het toch zo verschillend ervaren. Zelfs zoiets heiligs als het huwelijk. Mijn man, Zack, dacht dat hij een gelukkig getrouwde man was. Ik, aan de andere kant, wist dat ik dat niet was.
Onze twee realiteiten botsten uiteindelijk op onze dertigste huwelijksverjaardag, slechts twee weken nadat ons jongste en derde kind het huis uit waren.
Hij stond me vol ongeloof aan te staren. « Wat? » vroeg hij. « Wie gaat er scheiden? »
‘Jij,’ zei ik hem zachtjes. « Of beter gezegd, ik ben. »
