Een vrouw die in de hoogste sociale kringen zat, sleepte het kind over het gras, maar de vlek op haar jurk was volledig vernield. »
Vijf jaar zijn verstreken sinds het leven van Isabella Rivas een draai van 180 graden nam.
Haar enige zoon, Leo (Leandro), was vier jaar oud toen hij werd ontvoerd vlak voor hun huis in de prestigieuze wijk Las Lomas in Mexico.
Het politieonderzoek is vastgelopen (er is niets gevonden): geen spoor van het kind, geen losgeld. Vijf jaar lang zocht Isabella meedogenloos naar haar zoon en bood miljoenen als beloning, maar alle aanwijzingen leidden nergens toe. Na verloop van tijd verborg ze haar pijn in werk, macht en de illusie van perfectie.
Op een regenachtige middag op de Paseo de la Reforma stapte Isabella uit een zwarte gepantserde SUV voor het restaurant « El Pétalos », een favoriete ontmoetingsplaats voor de stedelijke elite.
Ze droeg smetteloze, witte merkkleding – de belichaming van rijkdom en controle. Toen ze de glazen deur naderde, was de straat chaotisch, vol hoeden en cameraflitsen.
Een schaduw kruiste haar pad: een straatjongen van een jaar of negen, doorweekt, gekleed in vuile en gescheurde kleren. Hij droeg een papieren zak gevuld met restjes van het terras van het restaurant.
Op hetzelfde moment, voordat ze kon reageren, gleed hij uit en viel.
Vuil water goot genadeloos over haar witte jurk.
Alsof de tijd heeft stilgestaan.
Isabella keek naar beneden en woede flitste in haar ogen.
« Wees voorzichtig, jij kleine deugniet! »
De jongen fluisterde:
« P-het spijt me, mevrouw… » Ik wilde gewoon eten…
