De cafetaria van Lincoln High School in Chicago bruiste terwijl studenten zich verdrongen door de gebruikelijke ochtendproducten en bagels. Onder hen was Marcus Johnson, een zestienjarige nieuwkomer uit Atlanta. Marcus was lang, slank en bewogen met een stille gedachte aan zichzelf. Hij werd naar zijn tante verplaatst nadat zijn moeder een baan als verpleegster nodig had die verband hield met reizen door het land. Eigenlijk was Marcus geen onbekende in schoolveranderingen, hij wist heel goed dat ‘nieuw’ zijn vaak de aandacht trok van ongepaste aandacht.
Met een pak melk en een klein broodje ontbijt bij zich, slenterde Marcus door het drukke café toen plotseling iemands stem het lawaai afsneed.
« Nou, nou, kijk eens wie hier is – de nieuwe », sneerde Tyler Brooks, bekend om het kwellen van iedereen die zijn idee om ‘cool’ te zijn niet presenteerde. In twee systemen werd Tyler met een dampende beker van zijn hand naar Marcus getransporteerd.
Marcus ging verder zonder zich te binden. Maar Tyler was niet het type man dat schade kon oplopen. Toen Marcus de tafel bereikte, stond Tyler voor hem en blokkeerde zijn weg.
« Denk je dat je gewoon naar binnen kunt lopen alsof je de houder bent? Niemand. Wij hebben hier de leiding, » sneerde Tyler, en zijn volledige gegiechel volgde hem na.
Kalm ontmoette de nasleep van Marcus Tyler, maar hij zei geen woord. Deze stilte maakte Tyler alleen maar woedender. Plotseling, in een fractie van een seconde, gaf Tyler tot zijn schande een kopje koffie en morste alle inhoud op Marcus’ shirt.
Even was het stil in de kamer. Onderscheid zuchten. die hem aanstaarde, niet zeker of hij moest lachen of het moest opmerken. Heet water doorweekte Marcus’ kleren en druppelde op de plug.
‘Welkom op Lincoln High, groentje,’ zei Tyler met een glimlach over het onderwerp, terwijl hij de lege beker opzij gooide.
Marcus balde zijn vuist, een branderig gevoel in zijn borst. Elk virus zegt hem dat hij wraak moet nemen, maar jaren van discipline verspreiden zich voort. Acht jaar taekwondotraining heeft me meer geleerd dan alleen vechten. Hij was de eigenaar van een zwarte band, de kampioen van de regio. En bovenal leerde de coach hem één lesje: taekwondo voor zelfverdediging, niet voor re:ve:nge.
