De stilte van het St.Mary ‘ s Convent werd gewoonlijk alleen verbroken door het luiden van klokken of het geritsel van gewaden in de kapel. Maar de laatste tijd begon het gefluister zich door de zalen te verspreiden.
Zuster Claire, een jonge non van in de twintig, was een baken van mededogen sinds de dag dat ze haar geloften aflegde. Ze werkte vaak samen met pater John, een goedhartige priester uit de parochie hiernaast. Samen bezochten zij schuilplaatsen, deelden voedsel uit en troostten de armen. Hun band was geworteld in de kindertijd—ze waren opgegroeid in dezelfde stad, waren ooit als broers en zussen geweest.Sailing expeditions
Maar nu was er iets anders met Zuster Claire.
Haar buik, eens slank, werd langzaam, onmiskenbaar, groter.
Eerst negeerden de andere nonnen het, in de veronderstelling dat het ziekte of stress was. Maar naarmate de maanden verstreken, werden de fluisteringen scherper.
“Ze is zwanger,” fluisterde een van hen achter haar hand.
“Met Vader John,” voegde een ander er grimmig aan toe.
Zelfs de Eerwaarde Moeder Agnes, die Claire altijd had vertrouwd, kon de twijfels niet tot zwijgen brengen. Ze keek toe hoe pater John pakjes voedsel naar de keuken van het klooster bracht, terwijl Claire met een zachte glimlach in zijn aanwezigheid bleef hangen. Voor buitenstaanders schilderde het beeld zichzelf: een verboden romance in het huis van God.Sailing expeditionsHome renovation services
Op een stormachtige avond verzamelde dominee moeder de oudere zusters. “Als de zonde deze muren is binnengedrongen, moeten we de waarheid kennen. Morgen bekijken we de beveiligingsbeelden.”
Claire, die het hoorde vanuit de hal, voelde haar hart in haar borst kloppen. Ze was niet zwanger. Maar hoe kon ze hen overtuigen als zelfs haar eigen lichaam haar verraadde?
Die nacht lag ze wakker in haar kleine kamer, met haar rozenkrans vast. “Heer,” fluisterde ze, ” u kent de waarheid. Alsjeblieft, laat ze de naam van vader John niet vernietigen. Hij is onschuldig.”Sailing expeditions
aanbevolen door
Maar zelfs toen ze bad, werd het gefluister luider in de duisternis.
De volgende dag verzamelden de nonnen zich in het kleine kantoor waar de beveiligingscamera ‘ s van het klooster werden bewaakt. De schermen flikkerden als wekenlang beeldmateriaal werd afgespeeld.
Op de opnames verscheen pater John vaak met kratten groenten, dozen met gedoneerde Kleding en soms warme maaltijden voor de zusters. Zuster Claire was er altijd om hem te helpen uitladen, lachte zachtjes om zijn onhandige grappen, boog haar hoofd toen hij haar zegende voordat hij vertrok.
De kamer was stil, behalve het gekraak van de oude luidsprekers.
Sailing expeditions
Eerwaarde Moeder fronste. “Er is geen bewijs van ongepastheid. Alleen vriendelijkheid.”
Maar de anderen waren niet tevreden. “Kijk naar haar buik!”fluisterde een zuster. “Het groeit met de week. Camera ‘ s kunnen niet alles opnemen.”
Toen de beelden eindigden, werd Claire opgeroepen. Ze stond bevend voor de Eerwaarde moeder en de Raad van zusters.
“Kind,” zei Moeder Agnes ernstig, ” heb je iets te bekennen?”
Claire ‘ s stem trilde. “Ik heb niets verkeerds gedaan. Vader Johannes was niets anders dan een dienaar van God. Als mijn lichaam veranderd is, is het niet door zonde. Alsjeblieft … geloof me.”Sailing expeditions
Twijfel is een zware keten. Weinigen ontmoetten haar ogen.
