Terwijl Nina op basis van een valse beschuldiging in de gevangenis zat, leefden haar man en zijn maîtresse in luxe in zijn appartement.

Vanuit de gang stond een hele collectie jassen die ze nog nooit eerder had gezien opgestapeld. Ze waren veel te kort voor haar. Op tafel lag ook een luxe handtas. Er was geen twijfel meer mogelijk: hier woonde nog een vrouw.

Al haar vermoedens werden bevestigd toen Nina een foto tegenkwam van haar man Victor, arm in arm met een knappe jonge blondine. Op dat moment verscheen de vrouw in kwestie, slechts gekleed in een badjas.

Eerst heftig, besefte de jonge vrouw eindelijk dat het Nina was. « Mijn naam is Alina. Victor heeft me over je verteld. » Nina was woedend en eiste te weten wanneer Victor thuis zou zijn. Ze wilde meteen een verklaring.

Terwijl ze wachtten tot Victor terugkwam, wilden de twee jonge vrouwen meer over elkaar weten. Deze situatie was op zijn zachtst gezegd onlogisch. Nina liep vervolgens het appartement rond om te controleren of er niets was verwijderd, inclusief haar meubels. « Waarom veranderen? Ze zijn van goede kwaliteit , » zei Alina.