4. Meet je verdriet niet af aan dat van anderen.

Jouw pijn hoeft er niet hetzelfde uit te zien als die van iemand anders om echt te zijn. Sommige mensen huilen luid. Sommigen rouwen in stilte. Sommigen storten in. Sommigen gaan door. Alles is geldig. Jouw verdriet is van jou alleen.

5. Probeer de pijn niet te verdoven.

Het is verleidelijk om te ontsnappen aan wat pijn doet, maar tijdelijke gevoelloosheid creëert vaak diepere wonden op de lange termijn. Je verdient echte genezing, geen geleende rust die vervaagt en meer pijn achterlaat.

6. Neem geen levensveranderende beslissingen als je hart gebroken is.

Verdriet kan je gedachten vertroebelen en je ertoe aanzetten om impulsieve beslissingen te nemen. Neem, indien mogelijk, even een pauze. Geef jezelf de tijd voordat je beslissingen neemt die niet gemakkelijk teruggedraaid kunnen worden. Laat je hart eerst tot rust komen.

7. Vergeet je lichaam niet te midden van het verdriet.

Verdriet is ook in het lichaam voelbaar – in de vorm van uitputting, gebrek aan eetlust, spanning en ziekte. Probeer, op een rustige manier, goed voor jezelf te zorgen. Drink water. Eet wat je kunt. Rust uit wanneer je lichaam daarom vraagt. Overleven is voorlopig genoeg.

8. Laat anderen je niet vertellen hoe jouw verdriet eruit zou moeten zien.

Sommige mensen bedoelen het goed, maar spreken te snel. « Wees sterk. » « Ga verder. » « Alles gebeurt met een reden. » Je hoeft niet aan hun verwachtingen te voldoen. Jouw verdriet is van jou.

9. Richt de pijn niet naar binnen en gebruik die niet als schuld.

Schuldgevoel volgt vaak op verlies, maar dat betekent niet dat jij de schuldige bent. Je hebt liefgehad naar beste vermogen, met de kennis en kracht die je op dat moment had. Dat is genoeg. Jij bent genoeg.